ย้อนกลับไปช่วงเรียนปริญญาตรีและช่วง 2-3 ปีแรกหลังจบ ผมจำได้ว่าชอบบรรยากาศแบบนี้มาก—หนังสือ งานทำมือ การจัดร้าน และวัฒนธรรมที่เรียกว่า ‘อินดี้’ ซึ่งเป็นแนวคิดขบถที่สะท้อนผ่านแฟชั่นและไลฟ์สไตล์ ถึงขนาดที่ Thesis ของผมเองก็ทำเกี่ยวกับวัฒนธรรมอินดี้นี้
หนังสือหลายเล่มที่ขายในร้านอาจไม่ได้วางขายทั่วไป หลายเล่มสะท้อนมุมมอง ความคิด อารมณ์ และโลกทัศน์ของผู้เขียนมากกว่าจะเน้นความรู้ เนื้อหามักเรียบง่าย แฝงลูกเล่นของคำและวลี ทิ้งไว้ให้คนอ่านขบคิดต่อ หนังสือเหล่านี้มักมี Margin กว้างอย่างฟุ่มเฟือย และภาพประกอบก็มักเป็นฟิล์มหรือสไตล์ที่ให้อารมณ์ดิบๆ
ผ่านมากว่าสิบปี ผมผันตัวมาทำงานด้าน ‘ออกแบบ’ ใน Tech Industry ซึ่งเป็นโลกที่หมุนเร็วและแข่งขันสูง จนไม่รู้ตัวว่าสิ่งเหล่านี้ค่อยๆ หายไปจากชีวิต ผมหันมาอ่านหนังสือต่างประเทศตามคำแนะนำของ Goodreads หรือ Amazon โดยเฉพาะเล่มที่ดูเหมือนช่วยเสริมภาพลักษณ์ให้เราดู ‘มีความรู้’
แต่วันนี้ ในช่วงที่กำลัง ‘On a break’ จากงานประจำ ผมมีโอกาสได้เดินเจอร้านหนังสือแบบที่เคยชอบอีกครั้ง และพบว่าตัวเองมีความสุขอย่างน่าประหลาด ผมรู้สึกเหมือนเด็กน้อยที่พลัดหลงเข้าไปในร้านของเล่น ความสุขที่ได้เปิดอ่านและระลึกถึงช่วงเวลาเหล่านั้นกลับมา หนังสือหลายเล่มเป็นเล่มใหม่ ไม่ใช่เล่มที่ผมเคยอ่านในอดีต แต่พวกมันก็ทำให้ผมนึกถึงการอ่านที่ทำให้ตัวเองมีความสุข…
