(Confucius)
“ที่ผ่านมาในชีวิต ผมไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ ผมเพียงแค่อยากทำงานเท่านั้น” คำพูดของ จิโระ โอโนะ วัย 86 ปี ผู้ได้ชื่อว่าเป็นพ่อครัวปรุงซูชิที่เก่งที่สุดในโลก ผมเห็นภาพรอยยิ้มของแกลอยขึ้นมาในหัวหลังจากได้กินซูชิคำหนึ่งในภัตตคารอาหารญี่ปุ่น จิโระ ชายผู้มุ่งมั่นที่จะยึดถือและเดินตามวิถีแห่งตนตามที่ตั้งใจตั้งแต่อายุ ๑๙ ปี จนถึงปัจจุบัน แกทำงานหนักอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทุกวันแทบไม่เคยมีวันหยุด
ตั้งใจทำอาหารดีที่สุด พัฒนาฝีมือตลอดเวลา อาหารและเครื่องมือทุกอย่างในร้านต้องสะอาด จริงจังกับการทำงานและกระตือรือร้นอยู่ตลอด สุดท้ายต้องมีแรงปรารถนาในสิ่งที่ทำ นั่นคือเบื้องหลังของความอร่อยของซูชิ ที่แกได้เคยเล่าเอาไว้ คือความตั้งใจ ใส่ใจกับทุกรายละเอียดกระบวนการ สิ่งที่ผมเล่ามาทั้งหมดไม่ใช้ให้ผู้อ่านทุกท่านออกไปแสวงหาซูชิแสนอร่อยมาทานกัน แต่อยากให้ทุกท่านนึกเปรียบเทียบไปถึงสิ่งทีเรากำลังทำอยู่กับสิ่งที่่จิโระทำ สำหรับเขานั้นการทำซูชิมันก็คือ “งานชิ้นหนึ่ง” เป็นภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เหมือนกับสิ่งที่เราต้องทำนอยู่ทุกวัน ๆ แต่แกเลือกสิ่งที่แกอยากทำด้วยตนเอง และเดินไปในทางที่แกเลือกอย่างไม่ลังเล
จุดสูงสุดของการทำงานอาจไม่ใช่แค่เพียงผลลัพท์ที่ต้องการ และเป็นที่ยอมรับในสังคมเท่านั้น แต่เป็นการที่เรายังได้ระลึกถึงเรื่องราวความยากลำบาก ที่อาจมีทั้งรอยยิ้มและหยาดเหงื่อถ่ายทอดจนมาเป็นเรื่องราวไปสู่ผลลัพท์ที่เราได้ตั้งเป้าไว้ เหมือนกับ จิโระที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและที่สำคัญคือ ตลอดเวลาที่ผ่านมา จิโระไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่าทำงานตามหน้าที่ให้สมบูรณ์แบบเท่านั้นเอง
Tags:
BLOG