เกาะตาชัย ตอนที่ 2

อาหารเที่ยงเราไม่ได้พิเศษมากมายอย่างที่ิคิดเอาไว้ แต่ก็รับประกันได้ว่าอาหารค่อนข้างสดแน่นอน ผมแอบสงสัยไปถึงระบบการกำจัดขยะบนเกาะนี้ไม่ได้ เพราะว่าคงมีแต่เผากับฝังเท่านั้น ที่นี่เรากินกันในศาลาเล็กๆ เรียงรายอยู่ภายในเกาะ อาคารห้องน้ำใหญ่โตดูปลอดภัยไม่ถึงกับสะดวกสบายมากแต่ก็ทำไว้ได้ดีเลย

การนำเรือขึ้นมาเทียบเพื่อท่องเที่ยว เรือแต่ละลำจะต้องมีค่าใช้จ่ายให้ทางอุทยานเป็นรายหัวซึ่งตรงนี้ทางทัวร์จะรวมเอาไว้อยู่แล้ว โดยการค้างคืนดูเหมือนจะต้องทำเรื่องเพิ่มเติมเป็นพิเศษ และโดยปกติไม่ค่อยมีคนค้างกันหรอก เพราะไม่สามารถติดต่อใครได้เลย

เรือยางอันนี้ผมเจอที่หาด ไม่อยากจะคิดว่ามันมาที่นี่ยังไงเลย 

พอหลังจากกินอิ่มก็เริ่มเดินไปรอบๆ เกาะเพื่อถ่ายรูป บอกเลยครับที่นี่สวยมากจริงๆพื้นที่ไม่กว้างมาก แต่ว่าความงามนี่ยาวตั้งแต่หัวยันท้ายหาดเลย เราเริ่มดำน้ำในระหว่างที่ฝนเปราะแปะ จากใกล้ๆฝั่งก็เริ่มไกลออกไป การมีตีนกบช่วยลดภาระการว่ายไปได้เยอะมากจริงๆ เนื่องจากจุดรอบเกาะไม่ใช่จุดหลักที่ควรจะมาดำก็เลยไม่ค่อยสร้างความประทับใจเรื่องของประการังเท่าไร แต่ฝูงปลารอบๆนี้ค่อนข้างไม่หนีคนเท่าไร 

เราออกจากเกาะด้วยเรือเล็ก เพราระหว่างที่เราอยู่บนเกาะ ระดับน้ำลดลงทำให่้เรือใหญ่ต้องจอดไกลออกไปเพื่อไม่ไปทำความเสียหายกับประการังรอบๆเกาะ

ที่นี่ เราใช้พื้นที่และเวลาไปเหมือนกับการหัดดำน้ำก่อนออกสู่ภาคสนามในช่วงบ่าย ซึ่งเค้าจะพาเราไปอีกจุดหนึ่งที่น่าสนใจกว่านี้

หลังจากที่ขึ้นมาพักเหนื่อยก่อนอำลาไปยังจุดดำน้ำต่อไป เราก็ถ่ายรูปกันเป็นที่ระลึกกันหน่อย ตอนนี้ท้องฟ้าเปิดแล้ว แดดเริ่มออกคราวนี้ภาพในกล้องเริ่มเห็นความสวยงามของเกาะมากขึ้น

นิพพานของผม

เป็นที่น่าเสียดายที่ๆ 2 ผมไม่ได้เอากล้องลงไปเก็บภาพเลย เพราะผมกลัวจะเป็นภาระจนทำให้ร่างกายผมไม่ไหว เพราะยังกลัวกับเหตุการณ์เกือบจมน้ำตายที่กระบี่ปีที่แล้ว ผมเลยเลือกที่จะลงไปโดยไม่มีกล้อง แต่ทว่าภาพที่ผมเห็นความรู้สึกมันช่างสวยงามมากครับ ปลาที่ว่าที่เกาะไม่กลัวแล้วที่นี่น่าสนใจกว่ามาก น้ำที่ใสจนมองเห็นพื้นท้องทะเลในระยะผมว่าน่าจะมากกว่า 10 เมตรนะ เป็นครั้งแรกที่ผมดำน้ำได้นานมากๆ เพราะความสวยงามของท้องทะเลที่นี่ดูเท่าไรก็ไม่เบื่อ อยากดูไปเรื่อยๆ และอยากดูในมุมที่มากว่านี้

 มีสาววัยรุ่นคนหนึ่งผิวคล้ำดำน้ำเก่งมาก เหมือนฝรั่งที่มาเที่ยวจะไม่มีชูชีพ มีเพียงตีนกบกับ snorkel เท่านั้น เธอดำน้ำลงไป 5-10  เมตรตามคนดูแลทั่วร์ดำน้ำนี้เข้าไปดูปลา และประการังอย่างใกล้ชิด จนผมอยากจะทำอย่างนั้นมั่งจัง

ไฮไลท์ของคนมาดำน้ำไม่รู้ทำไมจะต้องพามาดูปลาการ์ตูนกันนะ เหมือนกับสำหรับนักดำน้ำมือสมัครเล่นถ้าคุณได้เห็นปลาการ์ตูนหรือเป็นที่รู้จักในชื่อของปลานีโม คุณจะเหมือนพบนิพพานของการดำน้ำทันที

สิ้นสุดการเดินทาง

เป็นที่น่าเสียดายที่ช่วงเวลามันช่างสั้นเสียจริง หมดจากที่นี่เราก็ต้องเดินทางกลับกันแล้ว เพราะระยะทางที่ไกลจากฝั่งมาก เป็นการดำน้ำที่มีค่าใช้จ่ายเยอะที่สุดทริปและสถานที่ดำน้ำน้อยที่สุดที่หนึ่ง แต่ก็คุ้มค่ากับสิ่งที่พบมา และคิดว่าผมคงจะต้องไล่เก็บหมู่เกาะรอบๆนี้ให้ครบถ้วนตามที่ตั้งใจและคุยไว้กับลูกเรือที่นี่